วันอังคารที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559

Khun Yai in Thailand คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
เหมือนหุ่นเชิด.....ยายนึกถึง"ความตาย" จึงได้ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ยายคิดว่า เวลามันไม่รอ เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวพรุ่ง ไม่รู้จะตายเมื่อไหร่ ยายรีบทำไว้เป็นบุญติดตัว คนเราตายไปแล้ว เอาอะไรไปไม่ได้ เอาไปได้แต่บุญกับบาป เหมือนหุ่น บุญบาปพาไป ทำบุญ บุญก็เชิด ทำบาป บาปก็เชิด....... ........เข้าวัดกันตอนเป็นๆนะ ไม่เข้าวัดตอนนี้ อีกหน่อยเขาก็หามเข้า จะเข้าวัดเองหรือให้เขาหามเข้า เข้าวัดกันนะ อย่าประมาทนะ..... .......รักษาศีลให้บริสุทธิ์นะ หากรักษาศีล8ไม่บริสุทธิ์ ก็สู้รักษาศีล5ให้บริสุทธิ์ไม่ได้.... ......จะคบคนให้ดูหน้า จะซื้อผ้าให้ดูเนื้อ..... ......เกิดเป็นคนมันต้องสู้ สู้ด้วยการทำความดี อยู่ที่ไหนก็ตายเหมือนกัน สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย จะตายเมื่อไรไม่รู้ เราต้องสู้ ไม่สบายเมื่อไรแล้วจึงนอน ยายสู้มาตลอดตอนสร้างวัดจนเป็นโรคขาดอาหาร เรายังแข็งแรงอยู่ ต้องสู้ มีอะไรก็ทำไปอย่าขี้เกียจ ไม่ไหวเมื่อไหร่แล้วจึงนอน

วันจันทร์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2559

Khun Yai คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

Khun Yai's teaching คำสอนคุณยายอาจารย์ มหารัตน อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
....ทำใจให้สะอาด บริสุทธิ์ สร้างความดีไปเรื่อยๆ บุญของเราที่ได้ จะเป็นบุญที่ใสสะอาด บริสุทธิ์ ไม่มีกิเลสเจือปน และบุญไม่หกไม่หล่น...... ......เมื่อผิดพลาด หรือมีอุปสรรคเกิดขึ้น คนเรามักคิดนำไปก่อน คิดท้อแท้ หดหู่ท้อถอย คิดแต่ในทางไม่ดี ถ้าคิดอย่างนี้ แล้วใจจะตก มารจะแทรกผังสำเร็จใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มีอะไร กลับกลายเป็นเริ่องร้ายทันที ...ฉะนั้น เมื่อเกิดเรื่อง ให้เราทำใจหยุดที่ศูนย์กลางกายอย่าวเดียว แล้วจะสามารถแก้ไขได้ .....คนเรา จะหนีสิ่งที่ตนเองทำไว้ไม่ได้ จะวิ่งหนีบุญก็หนีไม่พ้น จะวิ่งหนีบาปก็หนีไม่พ้น เพราะทั้งบุญและบาป ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายของเรา จะหนีอย่างไรก็หนีไม่พ้นแน่นอน....ใครสั่งสมอย่างไร ได้อย่างนั้น สร้างความดี สร้างกุศล ก็ได้บุญ ได้ความสุข.... .....ตอนนี้ เราไม่เห็นหรอกว่า เราทำแล้วได้อะไรไป พอตายไป ถึงไปเห็นว่า เรามีบุญ มีบาป มากน้อยเพียงไร กายหยาบๆนี้ มองไม่เห็นของละเอียด จึงไม่รู้ว่า บุญ บาป มีจริง แต่พอตายไปแล้ว หลุดออกจากกายหยาบ ทีนี้ละ เห็นดวงบุญ ดวงบาป ของตัวเอง ว่ามีมากน้อยแค่ไหน .....น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้น เราต้องปฏิบัติไปเรื่อยๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่ง คงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋ง ยังเต็มตุ่มได้