Khun Yai in Thailand คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

เหมือนหุ่นเชิด.....ยายนึกถึง"ความตาย" จึงได้ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ยายคิดว่า เวลามันไม่รอ เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวพรุ่ง ไม่รู้จะตายเมื่อไหร่ ยายรีบทำไว้เป็นบุญติดตัว คนเราตายไปแล้ว เอาอะไรไปไม่ได้ เอาไปได้แต่บุญกับบาป เหมือนหุ่น บุญบาปพาไป ทำบุญ บุญก็เชิด ทำบาป บาปก็เชิด....... ........เข้าวัดกันตอนเป็นๆนะ ไม่เข้าวัดตอนนี้ อีกหน่อยเขาก็หามเข้า จะเข้าวัดเองหรือให้เขาหามเข้า เข้าวัดกันนะ อย่าประมาทนะ..... .......รักษาศีลให้บริสุทธิ์นะ หากรักษาศีล8ไม่บริสุทธิ์ ก็สู้รักษาศีล5ให้บริสุทธิ์ไม่ได้.... ......จะคบคนให้ดูหน้า จะซื้อผ้าให้ดูเนื้อ..... ......เกิดเป็นคนมันต้องสู้ สู้ด้วยการทำความดี อยู่ที่ไหนก็ตายเหมือนกัน สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย จะตายเมื่อไรไม่รู้ เราต้องสู้ ไม่สบายเมื่อไรแล้วจึงนอน ยายสู้มาตลอดตอนสร้างวัดจนเป็นโรคขาดอาหาร เรายังแข็งแรงอยู่ ต้องสู้ มีอะไรก็ทำไปอย่าขี้เกียจ ไม่ไหวเมื่อไหร่แล้วจึงนอน